Напярэдадні ішоў моцны дождж, таму выехаць у поле зернеўборачныя экіпажы КСУП “Саўгас “Камарынскі” змаглі бліжэй да абеду. Вымушаны непрацяглы прастой тэхнікі выкарысталі для таго, каб яшчэ раз агледзець камбайны, пераканацца ў іх спраўнасці, крыху адпачыць. Хаця ў такі адказны час хочацца напружанай працы, якая не толькі не стамляе, але наадварот, прыносіць радасць. Убіраюць жа самае каштоўнае — хлеб. Эканаміст адной з гаспадарак неяк сказала мне, што ў час жніва людзі становяцца іншымі – больш адказнымі і дысцыплінаванымі.
Гэты кароткі перапынак даў магчымасць і нам пагутарыць з камбайнерамі і іх памочнікамі, ад якіх залежыць лёс ураджаю. Зручны момант выпаў: сабраліся разам у Красным, дзе размешчаны зерняток, у чаканні каманды выязджаць на хлебную ніву. Дзе яшчэ сустрэнеш удзельнікаў уборачнай амаль у поўным складзе!
Віталь Сафіенка працуе адзін, без памочніка. Намалаціў на той момант 170 тон рапсу і 30 – жыта. На камбайне вытворчасці “Гомсельмаша” ўбірае каласавыя трэці сезон. Механізатар вопытны, да гэтага вёў хімпраполку пасеваў. А ўвогуле, як падкрэсліў дырэктар сельгаспрадпрыемства Рыгор Анапрэенка, зерневыя даручаюць убіраць лепшым. Практычна і намалоты ва ўсіх аднолькавыя, ідуць у спаборніцтве з невялікім адрывам адзін за адным.
Экіпажу ў складзе старшага камбайнера Івана Давыдзенкі і камбайнера Мікалая Екімовіча пашанцавала: ім выдзелілі новы камбайн “Палессе” GS-12. Хаця давер такі неабходна заслужыць. Іван Уладзіміравіч каласавыя ўбірае з 1989 года: спачатку – на “Ніве”, а потым – на “Доне”. Дайшла чарга і да тэхнікі, аснашчанай складанымі прыборамі, з кандыцыянерам у кабіне. Ацаніць перавагі і магчымасці сельгасмашыны гомельскіх канструктараў яму прасцей.
Новы камбайн гэтай жа маркі і ў Уладзіміра Каваленкі. Як прызнаўся сам, адзінаццаць гадоў убіраў каласавыя з айчымам на “Ніве”, яшчэ да арміі зведаў і цяжкасці, і хваляванні, і асалоду ад работы на хлебным масіве. Гэтай вясной яму давялося рыхтаваць глебу пад сяўбу яравых, а зараз настаў час пажынаць плады працы, сваёй і калег.
Прыемна было сустрэцца і з пераможцам раённага спаборніцтва мінулых гадоў (2009, 2010 г.) сярод маладзёжных экіпажаў Аляксандрам Мішчанкам. У час падвядзення вынікаў работы на справаздачным сходзе ім з Ігарам Кляпецам уручылі грашовую прэмію ў суме 700 тысяч рублёў за другое месца ў гаспадарцы. Аляксандр рамантаваў свой “Палессе 10К”, які выводзіць на хлебную ніву пяты сезон. Падзяліўся з намі добрай навіной. Кіраўнік абяцаў выдзеліць яму трактар з новым прэс-падборшчыкам. Няхай і на гэтым участку малады хлебароб будзе лепшым.
Пакуль гутарылі, якраз і абед падвезлі. Таццяна Шульга корміць механізатараў другі сезон. Рыхтуюць ежу ў рэстаране, на якасць страў людзі не скардзяцца. Сказала, што наведаецца да іх яшчэ ў 18 гадзін. На перыяд уборкі ўраджаю арганізавана двухразовае харчаванне.
Дырэктар КСУП “Саўгас “Камарынскі” Рыгор Анапрэенка з’явіўся на мехдвары нечакана. Пацікавіўся, чым кормяць, ці дастаткова мяса ў прыгатаваных стравах, ці сытныя і каларыйныя абеды, пажартаваў, узняў настрой. Пасля абеду, нагадаў, патрэбна выязджаць на поле, дзе пасеяна трыцікале. Такое ўказанне атрымалі механізатары раней і ад галоўнага агранома.
Тут жа, на зернетаку, мы сустрэлі аднаго з ветэранаў саўгаснай вытворчасці Паўла Злабенку. Вадзіцелем ён працуе з 1970 года, яго ГАЗ-53 служыць гаспадару надзейна. Павел Апанасавіч адвозіць зерне ў склад, ад камбайнаў, працуе з задавальненнем. Адчуваць сваю патрэбнасць у час жніва ў паважаным узросце – хіба гэта не шчасце, калі ёсць яшчэ і сілы, і жаданне прыносіць карысць! З вялікай павагай гаварыў пра яго і Рыгор Мікалаевіч.
У апошні час мы пачалі саромецца гучных і прыгожых слоў, калі размова ідзе пра сумленную працу хлебаробаў. Відаць, дарэмна, бо далучэнне да іх гарачых і нялёгкіх будняў, да лёсу хлеба, які паспеў на палях, вытрымаў спёку і ліўні, хочуць мець многія, хаця б ускосна. А калі яшчэ чалавек працаваў у гаспадарцы і памятае ўрачыстыя моманты зажынак, уборкі, пах зерня, ссыпанага з кузава аўтамабіля, работу без выхадных і з кароткім перапынкам на сон, яго міжволі цягне сюды.
На зернетаку мы сустрэлі былога начальніка Брагінскага цэха газавай гаспадаркі Пятра Вашчанку. Ён прыехаў, каб парадавацца за землякоў, пацікавіцца, як ідуць у іх справы, акунуцца ў атмасферу клопатаў пра вырашчаны ўраджай. І такі ён не адзін. Пабыць сёння сярод людзей, якія ўбіраюць наш галоўны скарб, пранікнуцца іх клопатамі і трывогамі – ганарова.
За дзень, у залежнасці ад надвор’я, сюды паступае больш 100 тысяч тон зерня. Яго неабходна перапрацаваць, давесці да ладу. Займаюцца гэтым Сяргей Каваленка, Сяргей Перапячаеў і Мікалай Даўжанок. Акрамя Краснага, збожжа дастаўляюць і ў Кірава. Менавіта там устаноўлена сушылка, якую дэманстравалі Прэзідэнту Рэспублікі Беларусь Аляксандру Лукашэнку ў час яго візіту на Брагіншчыну ў 2006-м годзе.
Як пройдзе ўборачная кампанія, які валавы збор зерневых і зернебабовых атрымае КСУП “Саўгас “Камарынскі”, пакажа час. Жніво толькі набірае абароты. Мінулыя гады па такім паказчыку, як выхад зерня ў разліку на бала-гектар, гэтае сельгаспрадпрыемства было адным з лепшых не толькі ў раёне, але і ў вобласці. Няхай так будзе і ў далейшым, бо працаўнікі гаспадаркі прыклалі для гэтага нямала намаганняў.
Ніна СІНІЛАВА