Сітуацыя першая: яшчэ цудоўнае паліто ці куртка, ды ўжо не па модзе або не па размеры. Выкідваць? Шкада. Некаму падараваць? Няёмка. І патрачаных грошай, нават часткова, не вярнуць. Вось і вісіць амаль новая рэч у шафе, у кагосьці – і не адна. З цягам часу антрэсолі ў некаторых увогуле пераўтвараюцца ў склады з адзеннем і абуткам. Куды дзець?
Сітуацыя другая: шыкоўная шубка і выдатныя скураныя боцікі, ды не па кішэні. Абнавіць гардэроб пры сённяшніх цэнах можа сабе дазволіць далёка не кожная сям’я. Як апрануцца і не разарыцца?
Магчыма, хоць некалькі ўраўнаважыць гэты баланс дапамогуць камісіёнкі, што пачалі дзейнічаць у Беларусі з лістапада. Прымальны варыянт, з аднаго боку, для тых, хто можа здаць у продаж былую ў карыстанні, але яшчэ добрую, даволі якасную рэч, з другога – для тых, каму фінансавае становішча не дазваляе рабіць дарагія пакупкі. Каля двух месяцаў такі аддзел камісійнага гандлю працуе і ва ўнівермагу Брагіна.
–У жыхароў з’явілася магчымасць прыйсці ў магазін і пакінуць там на рэалізацыю тавар лёгкай прамысловасці, – уводзіць у курс справы намеснік старшыні праўлення раённага спажывецкага таварыства Надзея Кукрак. – Паміж двума бакамі заключаецца дагавор, у якім прадугледжваюцца ўмовы ўзаемавыгаднай здзелкі. У выпадку продажу той ці іншай рэчы магазін атрымлівае 10% ад яе кошту за аказаную паслугу.
Калі ж здадзенае на камісію на працягу пэўнага тэрміну так і застаецца на прылаўку, чалавек можа ці забраць свой тавар, ці ўцаніць. Але пры гэтым давядзецца ўнесці 5% ад яго кошту за захоўванне, – тлумачаць работнікі ўнівермага.
За няпоўныя два месяцы сума, якую выклалі пакупнікі за рэчы “з другіх рук”, склала 2,5 мільёна. У прыярытэце застаецца, як можна прыкмеціць, сезоннае адзенне.
–Але таварамі лёгкай прамысловасці камісіёнка не абмяжоў-ваецца, – дадае Надзея Барысаўна. – Ад насельніцтва мы можам таксама прыняць былую ў карыстанні мэблю.
Прапанова, вартая ўвагі і тых, хто вымушаны сёння эканоміць, і тых, хто жадае зарабіць.
Валянціна БЕЛЬЧАНКА
