З прыходам Сяргея Повада калектыў Жараўскага лясніцтва трымае лідарства па ўсіх сацыяльна-эканамічных паказчыках

Праздники и будни

l_006

Яшчэ не згаслі ўсе краскі лета. Сонца па-ранейшаму сыпле на зямлю свае лагодныя промні, а зямля просіць вільгаці, запас якой спустошыўся за працяглае сухое надвор’е. Таму ў работнікам лесу не памяншаецца клопатаў, звязаных з аховай сваіх уладанняў ад пажараў. Абыякавасці і нядбайнасці тут месца няма.

Вось і ў Жараўскім лясніцтве пільная ўвага пажарнага вартаўніка Анатоля Дзешчы прыкавана да манітора: сітуацыя на падведамаснай тэрыторыі кантралюецца з дапамогай сістэмы відэаназірання. Гэта дазваляе выяўляць узгаранні на ранняй стадыі і своечасова іх ліквідаваць. Сёлета, на шчасце, пажараў тут не зафіксавана. Але ўмовы надвор’я не дазваляюць расслабляцца ні на хвіліну. Каб не дапусціць вогненнай бяды, працаваць даводзіцца ва ўзмоцненым рэжыме. І гэта, вядома, толькі адзін з клопатаў калектыву ў складзе 31 чалавека.

Анатоль Дзешча
Анатоль Дзешча

Зялёныя прасторы лясніцтва раскінуліся на 7584 га, а яго агульная плошча складае 80 783 га. Штогод тут нарыхтоўваецца 1,5 тысячы кубаметраў драўніны і займаецца маладымі культурамі не менша як 40 га. З-за масавага ўсыхання соснаў, выкліканага, як і па ўсёй Беларусі, нашэсцем жука-караеда, давялося пашырыць плошчы высечак: ад пашкоджаных дрэў сёлета пазбаўлена 25 га, і да канца года гэтая лічба яшчэ ўзрасце. Павялічацца і тэрыторыі, на якіх пасадзяць новыя дрэвы.

Сяргей Повад, які пачаў працоўную дзейнасць у лясной гаспадарцы яшчэ з 1998-га, узначаліў Жараўскае лясніцтва тры гады таму. Ён прайшоў шлях ад пажарнага вартаўніка да ляснічага, і менавіта з яго прыходам калектыў трымае лідарства па ўсіх сацыяльна-эканамічных паказчыках сярод лясніцтваў раёна. Да дасканаласці тут імкнуцца і ў афармленні адміністрацыйнага будынка, і ў навядзенні прыгажосці на дваровай тэрыторыі.

l_009

У работах па добраўпарадкаванні нярэдка прыходзяць на дапамогу Камарынскаму сельскаму Савету: усталёўваюць і фарбуюць агароджу, пазбаўляюць тэрыторыі вёсак ад залішняй расліннасці, прыводзяць у парадак памятныя мясціны.

Сам жа Сяргей Уладзіміравіч лічыць, што той ці іншы поспех, дасягнутыя вынікі, добрая справа – здабытак агульны. Заслуга ў гэтым і майстара лесу Уладзіміра Крайсветнага, і памочніка ляснічага Таццяны Кузняцовай, і вальшчыка лесу Алега Козела, і лясніка Валерыя Мацапуры… У справе, як адзначае кіраўнік, можна разлічваць на кожнага.

l_007

Магчыма, пройдзе час, і на змену гэтым адказным, старанным, улюбёным у абраную прафесію людзям прыйдуць іх дзеці, унукі. Ва ўсялякім разе, менавіта такія рысы сталі ўжо фамільнымі для сям’і Повадаў: у адной сферы разам з Сяргеем Уладзіміравічам працуюць яго жонка і маці. А старэйшы сын, як і бацька ў свой час, вучыцца ў адной з сярэдніх спецыяльных навучальных устаноў, дзе рыхтуюць тэхнікаў лясной гаспадаркі.

Валянціна БЕЛЬЧАНКА



Добавить комментарий

Ваш e-mail не будет опубликован. Обязательные поля помечены *