Наталля Алейнікава – імя, якое гучыць як паэма. Пісьменніца, мастачка, перакладчыца, яна, здаецца, сатканая з талентаў, якія шчодра падарыла ёй беларуская зямля. І хоць лёс закінуў яе далёка ад роднага Брагіна, менавіта тут, па словах самой Наталлі, зарадзілася яе любоў да прыроды, да роднага слова, да мастацтва.
У дзяцінстве яна была незвычайнай дзяўчынкай, адрознівалася ад іншых. Замест шумных гульняў з аднагодкамі аддавала перавагу адзіноце з кнігай ці алоўкам у руках. У яе быў свой улюбёны куток дома – паліца ў шафе, з якой яна даставала скарбы слоў і вобразаў.
Школьныя гады былі напоўнены жаданнем пазнаваць новае. Асаблівую асалоду давала Наталлі навучанне ў музычнай школе па класе фартэпіяна. Свет гукаў і гармоніі захапляў дзяўчынку.
Першай, хто заўважыў літаратурны талент Наталлі, стала яе настаўніца беларускай мовы і літаратуры. На адным з урокаў дзецям было прапанавана прадоўжыць у вершаванай форме радкі знакамітага паэта Якуба Коласа. Наталля выбрала пранікнёны верш «О, край родны, край прыгожы». Нечакана для сябе самой яна лёгка і натуральна прадоўжыла паэтычны аповед, уклаўшы ў яго ўласныя пачуцці і разважанні. Уражаная настаўніца адзначыла несумненны талент дзяўчынкі і параіла ёй звярнуцца да калегі, якая потым дапамагла развіць літаратурныя здольнасці. Так у 16 гадоў Наталля напісала свой першы верш.
Варта адзначыць, што любоў да паэзіі ёй прывіла маці, якая замест казак чытала на ноч вершы.
Яшчэ дзіцём Наталля пакінула Брагін. Але яна часта наведвала вёску Даўгалессе Гомельскага раёна, дзе жыла яе бабуля. Менавіта там яна канчаткова ўлюбілася ў непаўторную прыгажосць Палесся. Асабліва яркія ўспаміны звязаны з сумеснымі паходамі ў лес па ягады і грыбы. Палеская прырода стала невычэрпнай крыніцай натхнення для пісьменніцы, знаходзячы адлюстраванне ў многіх яе творах. Але свой першы верш яна прысвяціла Мінску, дзе зараз і жыве.
У 2018 годзе выйшла першая кніга Наталлі Алейнікавай пад назвай «Ажыццяўляюся табою», значная частка якой прысвечана Палессю. Вершы ў ёй на беларускай і на рускай мовах. Ёсць і прысвечаныя Брагіну. Не абышла пісьменніца і тэму чарнобыльскай трагедыі, блізкую яе роднаму рэгіёну. Другая кніга зямлячкі – зборнік афарызмаў.
Свае выданні Наталля Алейнікава ілюструе сама. А яшчэ яна піша алейнымі фарбамі карціны, часам выкарыстоўваючы пастэль. У апошні час мастачка аддае перавагу кардону, хаця раней працавала на палатне.
Яна арганізавала восем персанальных выстаў і адну калектыўную. Акрамя жывапісу і літаратурнай дзейнасці, Наталля актыўна займаецца перакладам паэзіі. Яна стала лаўрэатам першай ступені Міжнароднага фестывалю-конкурсу паэзіі і паэтычных перакладаў «Берагі сяброўства».
У планах – выданне яшчэ адной кнігі, матэрыял для якой ужо падрыхтаваны. Засталося толькі ўнесці апошнія штрыхі.
Творчасць Наталлі Алейніка-вай – гэта шчыры аповед пра любоў да роднага краю, пра прыгажосць палескай прыроды, пра трагедыю Чарнобыля. Гэта голас, які варта пачуць.
