Рубрика: Позиция Валентины Бельченко
Купіць ці выправадзіць?
На календары – чацвер. У рэдакцыі – газетны дзень. Ці, калі быць больш зразумелым для чытача, дата напярэдадні выхаду чарговага нумару выдання ў свет.
Продолжить чтение
Не лёс, а хвароба
Ці не заўважалі вы, што пасля размовы з чалавекам, незадаволеным жыццём, адчуваеш сябе нейкім апустошаным?
Продолжить чтениеЧым крык адгукнецца
Адзін з лютаўскіх дзён выдаўся па-вясноваму цёплым. Сонейка лагодна пасылала з нябеснай вышыні промні на яшчэ пакрытую дзе-нідзе снегам зямлю.
Продолжить чтение
…Пакуль не надакучылі адзін аднаму
Памятаеце, як у казках? “І жылі яны доўга і шчасліва”… А мы ў дзяцінстве нават не задумваліся,
Продолжить чтениеЗ верай у цуды
Зімовы вечар. За акном – умераны мінус. Сыпле мяккі, лёгкі і пушысты сняжок. А па ўсёй кватэры, не надта прасторнай,
Продолжить чтение
Абы “адрапартаваць”?..
Убеленая сівізной, разважлівая і мудрая пажылая жанчына доўга і нетаропка распавядала пра сваё жыццё.
Продолжить чтение
Без параўнальнай ступені
Што самае галоўнае ў жыцці? Мяркую, што многія, нават не раздумваючы, адкажуць:
Продолжить чтение
Часам брыдка чуць
Па вуліцы, яшчэ нядаўна ўпрыгожанай яркімі фарбамі восені, павольна ішла насустрач мне невялікая кампанія
Продолжить чтение
Пад гнётам зайздрасці
Аднойчы, стоячы ў чарзе за пакупкай, міжволі пачула размову дзвюх жанчын. “Героем” абмеркавання быў нейкі
Продолжить чтение